Trappend op de hometrainer staarde hij in de verte. In het niets. Diep in gedachten verzonken. De jas die hij aanhad zat hem als gegoten. Voor buitenstaanders leek het alsof hij deze al jaren droeg. Gestroomlijnd langs zijn lichaam. Helder wit. Geen kleurtje te bekennen. Als een token van zuiverheid. De jas wapperde aan de achterkant iets op wanneer hij zich al lopend verplaatste. Op het cadans van zijn stappen. Het gaf de jas net dat beetje extra. Die 4e dimensie van tijd in ruimte.

De 4e dimensie. De BIM-engineer gniffelde in zichzelf. Het 4e. Dat was een hele dimensie op zich. Een dimensie waar hij een van de hoeders van was. Het 4e van de plaatstelijke vv. Als een waar engineer wist hij al enkele jaren deze 4e dimensie te bewerken, te modeleren zoals hij dat zelf liever noemde. Jaar naar jaar ging dit steeds ietsje beter. Het finetunen wierp zijn vruchten. Zijn project werd met het jaar beter. Ofja ‘zijn’ project, het was een gezamenlijk project. Iedereen droeg zijn steentje bij. Maar voor hem voelde het alsof hij dit project geërfd had. Zoiets van familie op familie. Dit gaf hem net dat beetje extra emotionele waarde om er alles voor te geven. Het was mede de reden om zich te verdiepen in de wereld van BIM. Buitengewoon Intelligent Modeleren.


Afgelopen zomer had hij de aanvullende cursus ‘voetbalzaken’ gevolgd: VBIM. VoetBal Intelligent Modeleren. In deze cursus kreeg hij net die fijne kneepjes mee om zich tot buitengewone voetbalstrateeg te kunnen ontpoppen. De cursus was zwaar geweest. Zowel lichamelijk als fysiek. Het had hem door half Europa gevoerd. Van Düsseldorf, via België naar de Portugese zuidkust. Maar alhoewel hij geen charlatan was kon hij eerlijk zeggen dat deze cursus hem geen windeieren had gelegd. Hij stond dan ook te popelen om zijn nieuw aangeleerde tactieken toe te passen.

Zo had hij op de cursus geleerd dat een model pas werkt als je het de juiste input meegeeft. Dikke tip vond hij. Dus zocht hij naar goede input. Zonder dat hij er zelf erg in had bleek de perfecte input al voor hem op papier te staan. Onder het kopje, toekomstige wereldkampioenen. Warempel, dat ging makkelijk. Hij las de namen eens door. Deze waren op enkele wijzigingen na identiek aan het voorgaande jaar. Hij zag zelfs dat er drie nieuwe namen op papier stonden. Drie potentiele gouden bal winnaars. Zijn input kon eigenlijk niet meer beter. Dus hij ging aan het modeleren als een waar BIM-Engineer. Het duurde wel even voordat hij de smaak te pakken had. Spreekwoordelijk dan hè. Want de smaak die hij vooral proefde was koffie. Zwarte filter koffie. Het toverdrankje dat hem de modeleer nachten door hielp. Deze smaakt kreeg hij al enige tijd niet meer uit zijn mond. Maar dit terzijde. Tot zijn opluchting kreeg hij zowaar nog een weekje uitstel van de weergoden om zijn eerste model te runnen. Maar uiteindelijk wist hij een naar eigen zeggen puik model op papier te zetten Deze generale repetitie stond gepland voor zondag 10 september, maar door ernstige regenval (tja door de geologische ligging van Lemelerveld aan de teen van de Lemelerberg kan het klimaat bijna als tropisch regenwoud klimaat worden gecategoriseerd) werd dit nog een weekje uitgesteld. Afgelopen zondag was het dan zover. De BIM-Engineer mocht zijn opgedane kennis toepassen in de generale repetitie; Lemelerveld 4 – OVC 2.

De wedstrijd begon. Het model begon te lopen. De BIM-Engineer zat rustig op de bank, kijkend naar de wedstrijd. Vertrouwend op een goede aflopen maar toch gespannen. Eenmaal bezig valt er voor de BIM-engineer weinig invloed meer op uit te oefenen. Hij heeft alleen tussendoor onder het genot van een bakje thee de mogelijkheid om wat input te veranderen en om wat knopjes om te draaien. Voor de rest is het model vooral op zichzelf aangewezen. Tot zijn verbazing zag hij dat het model alleraardigst liep. Het was hier en daar wat rommelig, maar dat is in principe met alle prototypes zo. Helaas werden er nog verdacht veel mogelijkheden om zeep geholpen, maar dat kon naar zijn inziens nog verholpen werden. Het feit dat de mogelijkheden er waren stemden hem al gerust. Slecht een beetje finetunen en hij had een goed geolied, dodelijk doeltreffend model gecreëerd. Er werd slechts eenmaal gescoord. Heane jr. Wie anders. De statistieken spreken immers voor zich. Met het eindresultaat was hij uiterst content. De wereld primeur zal volgende week plaatsvinden. Dan zal het model optimaal moeten zijn. Lemelerveld 5 is dan de tegenstander van de dag. De BIM-engineer keek nog eens naar zijn oranje witte input parameters. Ze hadden prima hun best gedaan. Zijn model werkte. Nog even een beetje finetunen en het model was klaar voor de volgende wedstrijd. Hij knoopte zijn knoopje van zijn witte jas dicht en verliet het sportpark. Denkend aan de punten waarop hij zijn model kon verbeteren. Zijn witte jas achter hem deinend op het ritme van zijn stappen.

Geschreven door: 19 september 2017 door Tjeuke Klinkhamer